Αρωματοθεραπεία ονομάζεται η μορφή εναλλακτικής θεραπείας που γίνεται με τη χρήση πτητικών ουσιών , γνωστές ως αιθέρια έλαια, που παίρνουμε από τα φυτά με σκοπό τη σωματική και ψυχική ευεξία. Ο όρος προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις άρωμα και θεραπεία.

Ο όρος Αρωματοθεραπεία επινοήθηκε το 1928 από το Γάλλο χημικό  Rene-Maurice Gattefosse, ιδρυτή της επιστημονικής έρευνας στα αιθέρια έλαια. Οι εργασίες του έκαναν γνωστό ότι τα αυτά μπορούν και διαπερνούν το δέρμα, φτάνουν στην κυκλοφορία του αίματος και έτσι μεταφέρονται στα όργανα του σώματος (Αγγλική Σχολή).

Αυτός είναι ο ένας τρόπος δράσης τους.  Ο δεύτερος είναι η εισπνοή (Γερμανική Σχολή), όπου περνούν κατευθείαν μέσω των πνευμονικών κυψελίδων στη ροή του αίματος.  Με τις εισπνοές το οσφρητικό μας σύστημα  για κάθε μυρωδιά που αντιλαμβάνεται μεταφέρει το αντίστοιχο χημικό μήνυμα στο Κ.Ν.Σ., το οποίο αφού το καταγράφει, αντιδρά με διαφορετικό τρόπο για την κάθε μυρωδιά.   Ο τρίτος είναι μέσω της πεπτικής οδού (Γαλλική Σχολή) πρακτική που εφαρμόζεται μόνο από έμπειρους αρωματοθεραπευτές.

Η Αρωματοθεραπεία έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα. Κινέζοι, Πέρσες και Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν βότανα και αρωματικές ρητίνες. Στην Αρχαία Ελλάδα την εφάρμοζαν ο Ιπποκράτης, ο Ασκληπιός, ο Γαληνός και ο Διοσκουρίδης.